Acaba daha deneyimsiz toy muyum? Yoksa tecrübesiz mi? Yada çekingen ve ayran gönüllümüyüm. Bir türlü aşık olamıyor, birine bağlanıp onu sevemiyorum ki. İlk görüşte kendine güzel diyen çoğu kıza aşık olurmuşçasına anlamsız bir sevgi okuyor içimde ama hep tek seferlik. Diğer görüşümde ondan soğuyorum ve bir arkadaş edasıyla yaklaşıyorum. Hani böyle sevecek, aşık olacak birini bulamıyorum ki yaa. Yada birine bağlanamıyorum. Kendimi bulacağım kişi için hazırlıksız hissesiyorum gliba. Çünkü biliyorum kendimi malım ben ya. Üzerim, kırarım, yaralarım. Kimse benden zarar görsün istemiyorum aslında. Ama ne bileyim böyle tek başına da olmuyor artık. Sevecek birinide bulamıyorum. Boşluktayım, boş boş yaşıyorum sanki. Ne kadar gülsem, ne kadar vakit geçirsemde dostlarımla başkalarıyla; eğer eve geldiğimde karanlık, soğuk odaların ışığını açıp yastığıma başımı koyduğunda yanında kimse yoksa yalnızsındır. En başında kaybetmişsindir sen.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder